Liczba poszkodowanych rośnie. Szpital uniwersytecki w Uppsali znalazł się w centrum medycznego skandalu, który wstrząsnął opinią publiczną w całej Szwecji.
Jak donosi P4 Uppland, kolejne 14 kobiet zostało dotkniętych nieprawidłowym usunięciem macicy (histerektomią) w Akademickim Szpitalu Uniwersyteckim w Uppsali. Oznacza to, że łącznie już 58 pacjentek padło ofiarą błędnych decyzji lekarskich.
Sprawa wyszła na jaw po tym, jak w jesieni 2023 roku ujawniono, że 33 kobietom usunięto macicę w sposób nieuzasadniony medycznie w latach 2023–2024. W następstwie tej informacji rozpoczęto szczegółową kontrolę wewnętrzną placówki, która doprowadziła do wykrycia kolejnych przypadków.
Reakcja władz: powołano ogólnokrajową komisję
Skandal wywołał ogromne poruszenie wśród opinii publicznej i środowisk medycznych. W odpowiedzi na sytuację rząd Szwecji powołał specjalną krajową komisję, której zadaniem jest przeanalizowanie procedur i decyzji dotyczących oceny stanów przedrakowych macicy.
Komisja ma za zadanie:
- Zbadać, w jakich przypadkach przeprowadzono nieuzasadnione operacje.
- Ocenić, czy stosowano się do aktualnych wytycznych i protokołów.
- Zaproponować zmiany w systemie, które zapobiegną podobnym przypadkom w przyszłości.
Co poszło nie tak?
Na obecnym etapie nie wiadomo jeszcze, co dokładnie doprowadziło do błędnych decyzji lekarskich. Wstępne ustalenia sugerują, że mogło dojść do niewłaściwej interpretacji wyników badań lub nadmiernie zachowawczej strategii leczenia, mającej na celu wykluczenie ryzyka raka szyjki macicy.
Niepokojące jest to, że tak poważna decyzja – jak usunięcie macicy – mogła być podejmowana zbyt pochopnie i bez pełnej diagnostyki, co nie tylko narusza prawa pacjentek, ale też naraża je na nieodwracalne skutki zdrowotne i psychiczne.
Głos pacjentek i środowiska medycznego
W mediach społecznościowych oraz w kontaktach z dziennikarzami coraz więcej kobiet dzieli się swoimi doświadczeniami, opisując szok, traumę i brak zaufania do systemu ochrony zdrowia.
Szwedzkie stowarzyszenia pacjenckie domagają się:
- pełnej przejrzystości procedur,
- wsparcia psychologicznego dla ofiar,
- wyciągnięcia konsekwencji wobec odpowiedzialnych lekarzy.