W świetle najnowszych badań, szwedzka populacja łosi pokazuje oznaki zachowania swojej historycznej różnorodności genetycznej, mimo że w przeszłości była bliska wyginięcia. Z analizy przeprowadzonej przez specjalistów wynika, że genotyp tych majestatycznych zwierząt nie uległ znaczącym zakłóceniom. „Ogólnie rzecz biorąc, zdrowie genetyczne łosia w Szwecji wygląda dobrze, bez większych zakłóceń w genomie,” powiedziała profesor Linda Laikre w wywiadzie dla agencji prasowej TT, która prowadziła badanie. Odkrycie to może mieć znaczący wpływ na strategie ochrony i zachowania bioróżnorodności tej specyficznej populacji łosi, podkreślając, jak ważne jest kontynuowanie działań mających na celu ich ochronę i zachowanie naturalnego środowiska, w którym mogą się rozwijać.
Szwedzka populacja łosi, mimo historycznych trudności i presji polowań, które niemal doprowadziły do wyginięcia tego gatunku, obecnie prezentuje zdrową różnorodność genetyczną, wynika to z najnowszych badań przeprowadzonych przez ekspertów z Uniwersytetu Sztokholmskiego.
„W Szwecji obecnie żyje około 320 000 łosi, z czego blisko 60 000 jest odstrzeliwanych każdego roku. Zmniejszona populacja zwiększa ryzyko chowu wsobnego, ale od 1930 roku obserwujemy odbudowę populacji łosi dzięki zmniejszeniu polowań i wdrożeniu praktyk leśnictwa, które wspierają rozwój tych zwierząt,” mówi Linda Laikre, profesor genetyki populacji. Badania nie wykazały znaczącej utraty zmienności genetycznej łosi od XIX wieku, ale odkryto ślady w genomie wskazujące na gwałtowną redukcję populacji przed tym okresem.
Różnorodność genetyczna jest kluczowym czynnikiem długoterminowego przetrwania gatunku łosia w Szwecji, podkreśla najnowsze badanie. „Utrzymanie genetycznej różnorodności jest niezbędne, aby uniknąć problemów związanych z chowem wsobnym, takich jak wady genetyczne, oraz aby umożliwić adaptację gatunku do zmieniających się warunków środowiskowych,” mówi prowadząca badanie, profesor Linda Laikre.
Zauważa również różnice regionalne w zakresie chowu wsobnego wśród szwedzkich łosi: „W południowej Szwecji chów wsobny jest bardziej rozpowszechniony niż na północy. Nie wykryliśmy poważnych zagrożeń genetycznych, ale to aspekt, który planujemy dalej badać, zbierając więcej danych od łosi z południowej części kraju.” Te odkrycia podkreślają znaczenie badań i monitorowania różnorodności genetycznej, aby wspierać zdrowe i trwałe populacje łosi.
Nowe badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Sztokholmski rzuca światło na dynamikę zmian genetycznych w populacji szwedzkich łosi, obserwując szybkie modyfikacje poszczególnych cech genetycznych przez ostatnie dekady. „Od 1980 do 2020 roku zauważyliśmy zmiany w genach odpowiedzialnych za rozwój poroża, płodność, metabolizm oraz masę ciała łosi,” mówi profesor Linda Laikre, jedna z osób kierujących badaniem.
Badanie, przeprowadzone przez zespół naukowców pod przewodnictwem Nicolasa Dussexa i Lindy Laikre, analizowało DNA 87 łosi z lat 1840-2019 z różnych regionów Szwecji, włączając Olandię. „Chociaż ogólne zdrowie genetyczne łosi w Szwecji jest dobre, nasze odkrycia podkreślają znaczenie ciągłego monitorowania zmienności genetycznej, aby zrozumieć i chronić ten gatunek,” dodaje Laikre.
- XEC – nowy wariant COVID-19 błyskawicznie szerzy się w Tajlandii. Eksperci ostrzegają: może dotrzeć do Szwecji
- Wzrost liczby osób uzależnionych od hazardu. Pomoc rośnie, przymusowa opieka spada
- Kontener z kokainą zaginął w Helsingborgu – tonę narkotyków odebrał fałszywy kierowca
- Szwedzi proszeni o łapanie komarów. Nowy projekt naukowy SVA
- Bank-id wprowadza dodatkową kontrolę tożsamości przez telefon
