Gotowość szwedzkiej służby zdrowia: poważne braki

Gotowość szwedzkiej służby zdrowia kuleje. Tylko 3 z 21 regionów poradzą sobie z masowymi rannymi – wynika z doniesień i ocen instytucji.

W świetle nowych analiz gotowość szwedzkiej służby zdrowia na wypadek wojny lub masowego ataku pozostaje niewystarczająca. Jak podaje Dagens Medicin, tylko trzy z 21 regionów są w stanie przyjąć dużą liczbę rannych; to wnioski nagłośnione przez szefa Socialstyrelsen Björna Erikssona.

Tylko 3 regiony spełniają kryteria masowego przyjęcia rannych

Informację o „trzech z 21” potwierdziły także inne redakcje, wskazując, że to wynik przeglądów i ankiet prowadzonych przez Socialstyrelsen. W debacie w Dagens Nyheter Eriksson pisał wprost o brakach w beredskap – od procedur, po zasoby.

- Reklama -

Luki w IT, procedurach i planach ewakuacji

Według Erikssona niewiele gmin ma aktualne plany ciągłości działania z „rezerwowymi procedurami” oraz kontaktami, a odsetek gotowych planów ewakuacji jest niski – to linia przytaczana także w omówieniach prasowych. Nawet tam, gdzie prowadzono inwestycje, deficyt łóżek i presja na placówki pozostają problemem, o czym pisało DN w analizie o miejscach szpitalnych.

Państwo wzmacnia „totalförsvaret”, ale cywilna strona wciąż kluczowa

Rząd i agencje aktualizują założenia obrony totalnej na lata 2025–2030, uwzględniając m.in. hybrydowe zagrożenia, ataki z dystansu i wsparcie sojusznicze. Jednocześnie resort zdrowia skierował do Lagrådet propozycje doprecyzowujące obowiązki regionów i gmin w zakresie gotowości zdrowotnej. To ma wzmocnić gotowość szwedzkiej służby zdrowia w kryzysie.

Obniżony poziom zagrożenia terrorystycznego – ryzyko wciąż realne

Latem 2025 r. rząd poinformował o obniżeniu poziomu zagrożenia terrorystycznego po fali działań wzmacniających bezpieczeństwo, ale służby i NCT podkreślają, że zagrożenia ewoluują i obejmują komponenty hybrydowe (cyber, sabotaż, dezinformacja). To wymaga redundancji i procedur ręcznych w ochronie zdrowia.

- Reklama -

Sednem problemu jest „ostatnia mila” wdrożeń: ćwiczone w praktyce procedury awaryjne (IT offline, dokumentacja zastępcza, triage), klarowne plany ewakuacji dla opieki długoterminowej i stabilne łańcuchy dostaw leków oraz sprzętu. Dopiero mierzalne wskaźniki – od czasu uruchomienia trybów ręcznych po zdolność szybkiego zwiększenia liczby łóżek – pokażą, czy gotowość szwedzkiej służby zdrowia naprawdę wzrosła.

Udostępnij