Mała wieś Landsorts jest położona na wyspie Öja w najbardziej na południe wysuniętym regionie archipelagu sztokholmskiego. W wiosce znajduje się latarnia morska Landsort, która jest znakiem nawigacyjnym na Morzu Bałtyckim.

Pierwsza latarnia została zbudowana w 1658 roku, ale zniszczył ją pożar. W 1666 roku wydano królewski dekret o budowie nowej, bardziej odpornej latarni z kamienia. Budowę latarni ukończono w latach 80-tych XVI wieku. Nowa konstrukcja została zaprojektowana tak, by przetrwać pożar i okazała się mądrą decyzją.

Rosjanie próbowali podpalić konstrukcję w 1719 roku podczas rosyjskiej grabieży, ale dzięki grubym na metr kamiennym ścianom przetrwała i do dziś stoi na południowym krańcu wyspy. Jest to najstarsza szwedzka latarnia morska i druga najstarsza latarnia morska w Szwecji.

Pierwotnie wieża miała zwisającą na zewnątrz żelazną klatkę, w której płonął węgiel, który oświetlał drogę. Obecną optykę zainstalowano w 1938 roku, a w jej skład wchodziła nowoczesna lampa zasilana energią elektryczną. Kilkadziesiąt lat później, w latach 60-tych, ostatni latarnik zamknął drzwi na klucz i odszedł, ponieważ latarnia została ostatecznie zautomatyzowana.