Sprzedaż nowego samochodu w Danii to nie tylko formalności związane z klientem. Dealerzy muszą też zmagać się ze skomplikowanym systemem rozliczania wysokiego podatku rejestracyjnego (registreringsafgift) i związanych z nim gwarancji finansowych dla państwa. Jednak duńskie Ministerstwo Podatków (Skatteministeriet) zapowiada zmiany, które mają uczynić życie dealera samochodowego w Danii nieco łatwiejszym.

Minister ds. podatków Rasmus Stoklund ogłosił propozycję nowych zasad dotyczących zabezpieczeń finansowych, jakie muszą przedstawiać dealerzy samodzielnie rozliczający podatek rejestracyjny. Obecny system jest od dawna krytykowany przez branżę jako uciążliwy i nieadekwatny.

Obecny system i jego wady

Aktualnie dealerzy, którzy chcą sami rozliczać podatek od rejestracji pojazdów, muszą przedstawić państwu zabezpieczenie finansowe (zazwyczaj w formie gwarancji bankowej). Ma ono pokryć ewentualne niezapłacone podatki. Wysokość tego zabezpieczenia jest uzależniona od kwoty podatku zapłaconego przez dealera w poprzednim roku. Taki sposób kalkulacji bywa problematyczny. Branża motoryzacyjna argumentuje, że wymagane kwoty zabezpieczeń bywają nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do realnego ryzyka strat dla budżetu państwa. Konieczność uzyskania gwarancji bankowej generuje też dodatkowe koszty dla dealerów.

Propozycja: Bardziej elastyczny model “schodkowy”

Dlatego Ministerstwo Podatków proponuje modyfikację tzw. modelu schodkowego (trappemodel). Chodzi o wprowadzenie większej liczby „schodków” (progów) w systemie. Dzięki temu wysokość wymaganego zabezpieczenia będzie mogła być bardziej elastycznie dopasowana do bieżących obrotów i historii podatkowej danego dealera, unikając gwałtownych skoków wymagań.

Propozycja powstała w dialogu z organizacjami branżowymi DI Bilbranchen (zrzeszenie branży motoryzacyjnej) i Dansk Metal (związek zawodowy). Analiza obecnego systemu przekonała urzędników skarbowych o potrzebie jego aktualizacji.

Cel: Mniej biurokracji, ta sama kontrola

Cel zmian jest jasny: zmniejszenie kosztów i biurokratycznych obciążeń dla dealerów, przy jednoczesnym zachowaniu przez państwo kontroli nad wpływami z podatku rejestracyjnego.