Szwedzki rząd zdecydował, że termin “pracodawca ekonomiczny” powinien zostać wprowadzony przy opodatkowaniu pracowników najemnych, którzy tymczasowo pracują w Szwecji i którzy są częścią działalności gospodarczej tutaj, czyli w przypadku tzw. zatrudnienia tymczasowego.
Zasada 183-dniowa
Zgodnie z tak zwaną zasadą 183-dniową, zagraniczni pracownicy zatrudnieni w pracy tymczasowej nie muszą płacić podatku w Szwecji, jeżeli spełnione są m.in. następujące warunki:
pobyt w Szwecji wynosi maksymalnie 183 dni w okresie 12 miesięcy;
Personel tymczasowy jest wykluczony
Na początku listopada 2020 rząd szwedzki przyjął ostateczny wniosek, który oznacza, że zasada 183-dniowa nie może być stosowana do zatrudniania pracowników.
Oznacza to, że zagraniczni pracownicy muszą zapłacić podatek w Szwecji, jeśli praca jest wykonywana dla klienta w Szwecji i “pod jego kontrolą i zarządzaniem”.
Decydującym czynnikiem dla opodatkowania będzie zatem to, dla kogo praca została wykonywana (pracodawca ekonomiczny, zob. poniżej), a nie kto wypłaca wynagrodzenie tzw. formalny pracodawca.
Odpowiedzialność formalnego pracodawcy
Oznacza to również, że zagraniczni pracodawcy (formalny pracodawca) powinni podlegać tym samym zasadom co szwedzkie w zakresie odliczeń podatkowych, rejestracji, podatku F i obowiązków w zakresie danych.
Należy pamiętać, że to nie pracodawca ekonomiczny jest za to odpowiedzialny.
Nowy przepis nie dotyczy pracy krótkoterminowej -15/45
Nowe przepisy nie mają zastosowania w przypadku zatrudniania pracowników do pracy wykonywanej maksymalnie przez 15 kolejnych dni w Szwecji lub w przypadku, gdy praca w Szwecji nie przekracza łącznie 45 dni w roku kalendarzowym. W takich przypadkach zasada 183-dniowa pozostaje w mocy.
Kto jest pracodawcą ekonomicznym?
W celu dokonania oceny, czy zatrudnienie lub praca jest związana w imieniu pracodawcy, należy przeprowadzić ocenę tego, kto jest “pracodawcą ekonomicznym”. Przy ocenie, kto jest pracodawcą ekonomicznym, ważne są następujące czynniki:
1. Kto jest upoważniony do poinstruowania pracownika o sposobie, w jaki praca ma być wykonywana.
2. Kto usuwa i kontroluje i jest odpowiedzialny za miejsce, w którym wykonywana jest praca.
3. Czy wynagrodzenie pracownika jest fakturowane bezpośrednio od formalnego pracodawcy do przedsiębiorstwa, w którym praca jest wykonywana lub nie.
4. Kto udostępnia pracownikowi narzędzia i materiały robocze.
5. Kto określa liczbę pracowników i kwalifikacje, które mają być uzyskane przez pracowników.
6. Kto ma prawo wybrać pracowników, którzy mają wykonywać pracę i rozwiązać umowę o pracę zawartą z pracownikiem;
7. Kto ma prawo do nałożenia sankcji dyscyplinarnych dotyczących pracy pracownika.
8. Kto decyduje o urlopie i harmonogramie pracy pracownika.
Podatek 25 lub 30 procent
Opodatkowanie będzie traktowane zgodnie z ustawą o specjalnym podatku dochodowym (SINK) lub ustawą o podatku dochodowym (IL) w taki sam sposób, jak w przypadku pracowników zagranicznych zatrudnionych bezpośrednio przez szwedzkiego pracodawcę. Nawet jeśli pracodawcą ekonomicznym jest Szwedzki, to zagraniczny (formalny) pracodawca jest odpowiedzialny za odliczenia podatkowe, rejestrację, podatek F i odpowiedzialność za dane.
Ulgi podatkowe za pracę w Szwecji
Zobowiązanie zagranicznych płatników (formalnych pracodawców) do dokonywania odliczeń podatkowych ma zastosowanie wyłącznie do pensji za pracę wykonana w Szwecji. Ulgi podatkowe nie dotyczą delegacji, kosztów podroży i mieszkania w Szwecji zapłaconych przez formalnego pracodawcę.
Jeżeli pracownik nie ma decyzji w sprawie SINK (25% podatku), podatek wynosi 30% od pensji brutto.
Składki na ubezpieczenie społeczne i polsko-szwedzka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
Nie będzie zmian w przepisach dotyczących składek na ubezpieczenia społeczne i umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Wejście w życie
Zmiany wejdą w życie 1 stycznia 2021 r.
Autor : Renata Urbanska, redovisningskonsult, Prestanda Företagsservice AB
tel. 0760 194 871
www.prestanda.eu
