Fakt, że angielski jest obecnie językiem urzędowym, jest jednym z przykładów, jak język może być wykorzystywany do pokonywania podziałów kulturowych i ekonomicznych. Stanowi on wspólny mianownik dla języków lokalnych w ponad 50 krajach. Szczególnie zdumiewające jest to, jak język wyspiarski rozwinął się w uniwersalny kod komunikacyjny, który ułatwia płynne interakcje międzykulturowe, niczym system kolejowy łączący odległe miasta.
Chociaż tylko Malta i Irlandia mają status oficjalny w Europie, jego praktyczne znaczenie wykracza daleko poza to. Na przykład młodzi ludzie w Belgii wolą mówić po angielsku niż w jednym z oficjalnych języków państwowych, ponieważ są otoczeni anglojęzycznymi mediami. Struktury społeczne są szczególnie dotknięte tym zjawiskiem pokoleniowym, co skutkuje nowymi wzorcami komunikacji.
Kraje, w których angielski pełni funkcję języka urzędowego
| Aspekt | Szczegóły |
|---|---|
| Liczba krajów | Ponad 50 |
| Kontynenty | Europa, Afryka, Azja, Ameryki, Oceania |
| Przykłady europejskie | Irlandia, Malta |
| Przykłady afrykańskie | Nigeria, Kenia, Ghana, RPA |
| Przykłady azjatyckie | Indie, Pakistan, Singapur, Filipiny |
| Przykłady amerykańskie | USA, Kanada, Jamajka, Trynidad i Tobago |
| Przykłady oceaniczne | Australia, Nowa Zelandia, Fidżi |
| Organizacje | ONZ, NATO, UE (język roboczy) |
| Liczba użytkowników | Około 600 mln native speakerów, ponad miliard jako język dodatkowy |
| Źródło | Ethnologue – Languages of the World |
Język angielski jest czasami postrzegany jako neutralny na kontynencie afrykańskim, co jest ważne w krajach o dużej różnorodności językowej. Służy on jako język rządu, edukacji i mediów w Ghanie i Nigerii, sprzyjając wzajemnemu zrozumieniu. Dzięki używaniu języka angielskiego artyści tacy jak Burna Boy i Wizkid przybliżają kulturę afrykańską szerszej publiczności i ugruntowują jej globalne uznanie.
Decyzja o nadaniu językowi angielskiemu oficjalnej roli w Azji była przemyślana. Singapur uczynił go kamieniem węgielnym systemu państwowego, podczas gdy Indie i Pakistan nadal używają go jako języka urzędowego i edukacyjnego. Angielski stał się językiem integracji i kluczowym instrumentem wzrostu gospodarczego w tym wielojęzycznym społeczeństwie, co czyni go niezwykle udanym modelem. Ponieważ Singapurczycy używają go zarówno w życiu codziennym, jak i w biznesie, to miasto-państwo stało się jednym z azjatyckich supermocarstw finansowych.
Sytuacja jest inna na Karaibach i w Ameryce Północnej. Pomimo braku oficjalnego statusu federalnego, angielski jest najczęściej używanym językiem w Stanach Zjednoczonych. W Kanadzie współistnieje z francuskim, co prowadzi do powstania intrygującego modelu dwujęzyczności. Lokalna kultura wywarła ogromny wpływ na język angielski w Trynidadzie i na Jamajce, dając początek charakterystycznym, barwnym akcentom i przyczyniając się do popularności muzyki reggae i soca na całym świecie.
Australia i Nowa Zelandia, podkreślając jednocześnie wartość języków rdzennych, postrzegają język angielski jako fundament swojej tożsamości narodowej. Ten konflikt między tradycją a nowoczesnością jest podobny do tego, co dzieje się w Finlandii, gdzie od dawna toczyła się walka o równość Szwecji i Finlandii. W obu przypadkach język ten przekształcił się w narzędzie integracji społecznej i symbol walki o tożsamość.
Przypadek Brukseli jest bardzo intrygujący. Język angielski pełni funkcję trzeciego języka w administracji i usługach, mimo że nie jest oficjalnie uznany za język urzędowy. Komunikacja w języku angielskim staje się coraz bardziej powszechna w miejscach pracy, transporcie i instytucjach edukacyjnych, odzwierciedlając rosnące wymagania globalnego społeczeństwa. W tym przypadku szczególnie widoczny jest sposób, w jaki rzeczywistość społeczna może przekraczać prawo.
Według Eurostatu ponad 96% europejskich uczniów szkół podstawowych uczy się języka angielskiego jako pierwszego języka obcego. To wyraźny dowód na to, że angielski pozostał językiem powszechnym nawet po Brexicie. Wybitny europejski polityk Frans Timmermans zaproponował, aby „zwykły angielski” stał się oficjalnym językiem komunikacji UE. Chociaż oświadczenie to wywołało wiele dyskusji, jego treść dowodzi skuteczności języka angielskiego jako narzędzia integracji.
W 2017 roku fińskie miasto Espoo uczyniło angielski trzecim językiem dla swoich obywateli. Wybór ten był bardzo kreatywny i udany, ponieważ promował integrację migrantów oraz przyciągnął zagranicznych ekspertów i inwestycje. Podobne projekty są realizowane w Dublinie i Amsterdamie, gdzie angielski staje się nie tylko językiem urzędowym, ale i symbolem otwartości na nowe wyzwania.
Kultura popularna ma znaczący wpływ. Młodzi ludzie z innych krajów mogą mówić po angielsku tak naturalnie, jakby był to ich pierwszy język, dzięki programom Netflixa, piosenkom Billie Eilish czy kampaniom reklamowym Apple. To niezwykle intrygujące zjawisko, które oprócz wpływu na wzorce językowe, tworzy wspólną przestrzeń kulturową.