Przez lata Climate Change Performance Index 2026 był jednym z rankingów, w których Szwecja błyszczała na tle świata. Teraz sytuacja wygląda inaczej: w najnowszej edycji CCPI kraj spada na 13. miejsce, a przed Szwecją plasuje się już dziewięć państw – w tym dwa sąsiednie. Pierwsze trzy miejsca pozostają tradycyjnie puste, ponieważ żadne państwo nie spełnia najwyższych wymagań indeksu.
Czym jest Climate Change Performance Index 2026
Climate Change Performance Index 2026 (CCPI) to opracowywany co roku przez Germanwatch, NewClimate Institute i Climate Action Network wskaźnik oceniający politykę klimatyczną 63 państw oraz Unii Europejskiej. Łącznie odpowiadają one za ponad 90 procent globalnych emisji gazów cieplarnianych. Indeks uwzględnia cztery kategorie: emisje GHG, energię odnawialną, zużycie energii oraz politykę klimatyczną.
W CCPI 2026 po raz kolejny żaden kraj nie osiąga „bardzo wysokiej” oceny we wszystkich kategoriach. Z tego powodu trzy pierwsze miejsca pozostają puste, a ranking zaczyna się od pozycji czwartej.
Szwecja: bardzo dobra energia odnawialna, słaba polityka klimatyczna
W tegorocznej edycji Climate Change Performance Index 2026 Szwecja spada o dwa miejsca – z 11. na 13. pozycję. Kraj nadal otrzymuje ogólną ocenę „wysoką”, ale rozkład wyników pokazuje duże różnice między poszczególnymi obszarami. Według profilu Szwecji w CCPI, kraj uzyskuje „wysoką” ocenę w kategorii emisji, „bardzo wysoką” w energii odnawialnej, ale „niską” w polityce klimatycznej i „bardzo niską” w zużyciu energii.
Johanna Alkan Olsson z Centrum Nauk o Środowisku i Klimacie Uniwersytetu w Lund zwraca uwagę, że problem zużycia energii ma podłoże strukturalne. W jej ocenie wynika to między innymi z chłodnego klimatu oraz rozproszonych, dużych osiedli, które generują wysokie zapotrzebowanie na ogrzewanie i transport. Jednocześnie badaczka zauważa, że absolwenci kierunków związanych ze strategiami klimatycznymi coraz częściej mają trudności ze znalezieniem pracy w tym obszarze, co – jak ocenia – może odzwierciedlać zmianę priorytetów w polityce państwa.
CCPI wprost chwali szwedzki podatek węglowy jako wzór dla innych państw, ale podkreśla, że obecny rząd osłabił część instrumentów polityki klimatycznej, a zużycie paliw kopalnych w ostatnim czasie wzrosło.
To właśnie połączenie strukturalnie wysokiego zużycia energii z mniej ambitną polityką klimatyczną tłumaczy, dlaczego Szwecja – przy wciąż dobrych wynikach – zaczyna tracić dystans do najlepszych.
Zmiana pozycji: „z najlepszego na świecie” do grupy goniącej liderów
Jeszcze kilka lat temu Szwecja była regularnie wskazywana jako „najlepszy kraj na świecie” w dziedzinie ochrony klimatu. W CCPI 2022 państwa skandynawskie – Dania, Szwecja i Norwegia – zajmowały miejsca od 4. do 6., będąc przykładem, jak łączyć rozwiniętą gospodarkę z ambitną polityką klimatyczną.
W edycji Climate Change Performance Index 2026 sytuacja wygląda inaczej. Szwecja ląduje na 13. pozycji, za m.in. Danią, Wielką Brytanią, Marokiem, Chile, Luksemburgiem, Litwą, Holandią, Norwegią i Portugalią. W praktyce oznacza to, że kraj wciąż należy do grupy „wysokich performerów”, lecz nie wyznacza już tempa globalnej transformacji.
To sygnał, że sam potencjał technologiczny i wcześniejsze osiągnięcia nie wystarczą, jeśli bieżąca polityka zostaje osłabiona lub traci na spójności.
Dania: lider Climate Change Performance Index 2026 i nowy cel na 2035 rok
Numerem jeden w CCPI pozostaje Dania, która kolejny raz jest najwyżej sklasyfikowanym krajem w rankingu – obecnie na 4. pozycji, tuż za pustymi miejscami od 1 do 3.
Jednocześnie Dania wzmacnia swoją pozycję także politycznymi decyzjami. W listopadzie 2025 r. rząd w Kopenhadze ogłosił nowy, prawnie wiążący cel redukcji emisji o co najmniej 82 procent do 2035 r. względem poziomu z 1990 r. Jak podają m.in. State of Green i serwis Argus Media, rząd zamierza przeznaczać na to około 4 miliardów koron duńskich rocznie (ok. 5,9 mld SEK).
Minister ds. klimatu Lars Aagaard przedstawił ten cel podczas szczytu klimatycznego w Belém, określając go jako bardzo ambitny i podkreślając znaczenie wysłania „jasnego sygnału” co do kierunku duńskiej polityki.
Właśnie takie decyzje – łączące jasne cele z konkretnym finansowaniem – tłumaczą, dlaczego Dania nie tylko utrzymuje wysoką pozycję w CCPI, ale też staje się symbolem klimatycznego przywództwa w Europie.
Fakty: jak wygląda ranking CCPI 2026
Według Climate Change Performance Index 2026 pierwsze trzy miejsca pozostają puste, ponieważ żaden kraj nie spełnia najwyższych standardów. Dalej ranking wygląda następująco (w nawiasie pozycja z poprzedniego roku):
- Dania (4)
- Wielka Brytania (6)
- Maroko (8)
- Chile (12)
- Luksemburg (13)
- Litwa (18)
- Holandia (5)
- Norwegia (9)
- Portugalia (15)
- Szwecja (11)
- Hiszpania (19)
- Pakistan (31)
- 50. Polska (47)
Lista pokazuje wyraźnie: to nie tylko państwa skandynawskie, ale także część krajów spoza UE (jak Maroko, Chile czy Pakistan) zyskuje na znaczeniu w globalnej polityce klimatycznej.
